Fiber optik kablolar, fiber sayısı, kablo düzeni, alt birimler, filling, mukavemet elemanı ve dış kılıf gibi birçok yapı özelliğine göre farklılaşır. Tüm bu özellikler, farklı uygulamalar için kullanılabilecek çok çeşitli fiber optik kablolarla sonuçlanır. Bu yazıda, bu farklılıkları ve fiber kabloların yapısının her bir elemanının temel özelliklerini açıklıyoruz.

Fiber Optik Kablo Yapıların Özellikleri

Fiber Core ve Cladding	Single Mode	Multi-mode
Fibers Sayısı	Simpleks	Dupleks veya Multiple
Kablo Düzeni	Tight Buffer	Loose Tube
Alt Birimler	Cord Kablo	Breakout Kablo
Kablo Filling	Jel içermez (Gel-Free)	Jel İçer (Gel-Filled)
Kablo Mukavemet Elemanı	Aramid İplik	Cam İplik
Kablo Dış Kılıfı	Güvenli Dahili	Dayanıklı Harici

 

1- Fiber Core ve Cladding

Bir fiber telin iç çekirdeğinin “Core” çapı, fiber kablonun ana kullanımını tanımlar. 9 µm çaplı çekirdeğe sahip bir fiber, bir seferde yalnızca tek bir ışık darbesinin geçmesine izin verir, bu nedenle buna Single Mod fiber denir. Öte yandan, 62.5 µm veya 50 µm çekirdek çapına sahip bir fiber, çoklu ışık darbelerinin kırılmasına ve içinden geçmesine izin verir; ve bu türe Multi Mod fiber denir. Single Mod fiberleri daha uzun menzile sahiptir, ancak yalnızca bir sinyal aktarır; Single Mod fiber, bir ışık sinyalini 5 kilometreye kadar aktarabilir. Tersine, Multi Mod fiberleri birkaç sinyali aynı anda ancak daha kısa bir aralığa aktarabilir; çok modlu bir fiber, 550 metreye kadar birden fazla ışık sinyalini aktarabilir.

Fiber çekirdek ister tekli ister çoklu tip olsun, her iki tip çekirdek, en üst düzeyde kırılma sağlamak için Core'ye mükemmel bir şekilde yapışan bir "Cladding" katmanına (sabit 125 µm çapa kadar) sahiptir. Fiber Cladding tabakasını ve çekirdeğini içinde sıkıca tutan ve 250µm sabit çapa sahip olan ilk ve doğrudan koruma tabakası olan “Buffer” tabakası da bulunmaktadır. Bu üç unsur; Core, Cladding ve Buffer; tüm fiber optik kabloların temeli olan çıplak bir fiber tel oluşturur.

2- Fiber Sayısı

Bir kablodaki fiber sayısı, aynı anda taşıyabileceği iletişim kanallarının sayısını belirler. Pratik olarak, tek bir fiber, bir seferde yalnızca bir yönde aktarım yapabilir. Sonuç olarak, iki optik alıcı-vericinin birbiriyle daha hızlı iletişim kurması için, her ikisinin de iki iletişim kanalı olarak iki fiber kullanarak aynı anda gönderip alması gerekir. Uygun olarak, fiber sayısına göre üç tip fiber kablosu vardır: Simpleks kablolar bir fibere sahiptir ve genellikle tek taraflı veri akışı için kullanılırlar, Dupleks kablolar iki fibere sahiptir ve çoğunlukla ağ dağıtımında kullanılırlar, Multi-fiber kablolar birkaç fibere sahiptir ve ağ altyapısında ve veri merkezlerinde kullanılırlar. Multi-fiber kablolarda, buffer fiber katmanı, her bir fiberin sayısını 12 veya 24 fiberden oluşan bir grupta farklılaştırmak için farklı renklerde yapılır, bunlara Colour-Coded fiberler denir.

3- Kablo Düzeni

Çıplak fiber telleri iki yöntemle kablolarda bir araya toplanır. İlk yöntemde, her fiber'in kendi “Tight Buffer”ı vardır, bu koruyucu katman fiber'i içinde sıkıca tutar ve daha sağlam ve bükülmeye karşı daha dirençlidir, bu da sinyal kaybına neden olabilir. Tight Buffer katmanı genellikle 0,9 mm çapındadır ve fiber'in kullanımını kolaylaştırmaya yardımcı olur. Kablo boyunca herhangi bir noktada (kendi ceketi olduğunda) kırılması daha kolaydır ve tek başına tek bir kablo olarak kullanılabilir. Öte yandan, içinde çok sayıda fiber bulunan kablolarda, fiber tellerini gevşek ve hepsi için aynı anda koruma sağlayan merkezi bir tüpte bir arada paketlenmiş halde tutmak da bir seçenektir. Bu tür kablolar "LooseTube" kabloları olarak adlandırılır ve çok sayıda fiber hattını nispeten ince bir kablo içinde toplamak için iyidirler, eğer her bir fiber'in kendi sıkı tamponuna sahip olsaydı çapı çok kalın olurdu. Tight Buffer, sonlandırma için daha pratiktir ve dahili ve harici uygulamalarda kullanılabilirler. Aksine, LooseTube Kabloları genellikle dış mekan uygulamalarında kullanılır çünkü sonlandırılmaları kolay değildir, ancak fiber için fiziksel darbelere karşı daha fazla koruma sağlarlar.

4- Alt Birimler

Bir Tight Buffer kablosunda birim olarak toplanan ikiden fazla Tight Buffer fiber olduğunda ve her fiber biriminin kendi ceketi olduğunda ve bir kablo olarak ayrılabildiğinde, buna "BreakOut" kablosu denir. Farklı olarak, bir kablonun ayrı ceketleri olmayan fiber'leri varsa ve her biri kendi başına kablo olarak kullanılamıyorsa, buna Cord kablosu veya dağıtım kablosu denir. Breakout kabloları, bir fiber kablosunun farklı bölgeler için birden fazla kabloya dallanması gerektiği durumlarda genellikle on-Premises ağları için kullanılır. Cord kabloları, birkaç fiber'e sahip olsun, ister bina içinde kullanılsın ve çok sayıda fiber'e sahip olsun veya Broad Band FTTX ağ altyapısında kullanılıyor olsun, bir noktadan diğerine bağlanmak için kullanılır.

5- Fiber Kablo Filling

Filling (kablo merkezi tüp dolumu), jel içermeyen (Gel-Free) kablolar ve jel dolgulu kablolar durumunda iki tür Multi-Fiber kablo vardır. Harici uygulamada, neme ve fiziksel darbelere karşı daha fazla koruma sağlamak için merkezi loose tube kabloları jel dolgulu olabilir. Aksi takdirde kuru tutulan, jel içeren (Gel-Filled) kablolar, daha az yangın yayılımı ve daha toksik olmayan insan sağlığı dostu malzemeler anlamında daha güvenli malzemeler gerektiren dahili uygulamalar için daha uygundur.

6- Kablo Mukavemet Elemanı

Bir fiber kablonun mukavemet elemanı "Strength Member" , fiziksel çekme veya ezilme darbelerine karşı direnç sağlayan tabakadır ve genellikle Aramid iplikten veya Cam iplikten yapılır. Aramid iplik, yüksek mukavemet ve yüksek sıcaklık direnci sağlayan sentetik bir ipliktir. İç mekan uygulamalarında, kesildiğinde veya ateşe verildiğinde daha güvenli olurken kabloyu korumak için aramid iplik tercih edilir. Öte yandan, Cam ipliği sadece benzer fiziksel mukavemet ve ısı koruması sağlamakla kalmaz, aynı zamanda kırılırsa keskin ve sinirli olduğundan, dış mekan uygulamalarında kemirgenlerin fiber kabloyu çiğnemesini zorlaştırır.

7- Kablo Dış kılıfı

Fiber kabloyu korumak, dış kılıfın ana amacıdır, ancak bunlar genellikle uygulama alanına göre ister harici ister harici olsun farklılık gösterir. Dahili kabloların yangın durumunda zararlı olmaması amaçlanmıştır. Genellikle düşük duman oluşum oranına sahip ve halojen malzeme içermeyen dış kılıflara sahiptirler; flor, klor, brom ve iyot gibi; ateşe verildiğinde zehirli gazlar üreten. Harici kablolar ise tam tersine kabloların kendisini korumak için yapılmış dış kılıflara sahiptir ve ortam ortamına, neme, sıcaklık değişimlerine, darbelere ve güneşten gelen ultraviyole ışınlarına dayanıklı malzemelerden yapılmıştır.

Son olarak, çekirdek unsuru olarak fiber optik kablolara sahip olan ağ altyapısı sürekli değişmekte ve gelişmektedir. Araştırma ve geliştirme sayesinde daha yeni özellikleri ve fiber optik kablolar yapı iyileştirmeler olabilir ve biz onlar ne zaman onlar hakkında daha fazla bilgi sağlamak için çalışacağız sunulmaktadır.
Fiber optik kablolara daha yakından bakmak için, bu kategori sayfasını kontrol edebilir ve telecom@samm.com adresinden daha fazla bilgi için bize e-posta gönderebilirsiniz.

Sözlük

• Core: Çekirdek
• Cladding: Çekirdek Kaplama
• Buffer: Tampon
• Filling: Dolgu
• Strength Member: Mukavemet Elemanı
• Coating Jacket: Kılıf

Detaylı bilgiye buradan ulaşabilirsiniz.